Nakład 16 tys. egz. Nr 7/37 Cena 5 zł.
AGENCJA INFORMACYJNA SOLIDARNOŚCI WALCZĄCEJ 13 luty 1983 r.
Poniżej prezentujemy Czytelnikom, celowo nam bliski, projekt ogólnego działania podziemnych władz NSZZ „Solidarność” w Regionie Gorzów Wlkp. Stanowi on najpełniejszą ze znanych nam, aktualną propozycję programową NSZZ „Solidarność” w następnym numerze opublikujemy stanowisko programowe TKK.
/patrz „Z dnia na dzień nr 5 z 10.ll br/
Redakcja
PROJEKT PROGRAMU DZIAŁANIA REGIONALNEJ KOMISJI WYKONAWCZEJ NSZZ „SOLIDARNOSC” REGION GORZOW WLKP /skrót red. „SW”- z zachowaniem wszystkich tez/
1. Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” chwalił program bulowy Samorządnej Rzeczpospolitej, zakładający dokonanie nyzaszero kraju, tak byśmy mogli się przy równo czesnym zachowaniu realizacji politycznych. Podstawowe założenia programu to samorządność organizacji i instytucji społecznych, oraz decentralizacja i demokratyzacja struktury władz państwowej. Z uwagi na olbrzymie poparcie społeczne dlatego programu pzpr zdała sobie sprawę, że nie będzie w stanie podważyć jego realizacji, bez użycia przemocy-i 13. XII 1981 r. stało się. Ruch społeczny o rzadko spotykanej sile. Nie do pokonania na płaszczyźnie politycznej okazał się łatwym celem dla ataku militarnego. II. Związek jak się okazało do tamtej sytuacji Nie był absolutnie przygotowany, brak było
koncepcji co do metod działania, na wypadek zastosowania przemocy. To władze przez cały czas
dyktowały tempo i stwierdzić trzeba że ten rok stanu wojennego rozegrały dobrze. Związki
działały z opóźnieniu sposób niezorganizowany i przy błędnym założeniu że „Solidarność ” choćby
w najbardziej okrojonym kształcie zostaje odwieczna, władze zechcą zawrzeć jakieś porozumienie
pójdą przynajmniej choćby na minimalny kompromis. Rzeczywistość okazała się bezlitosna.
Miniony rok wykazał, że obecna ekipa władzy nie cofnie się przed niczym. Nie zraża jej ani ruina
gospodarcza kraju ani przelana krew.
III. Konstatacja tego faktu winna być podstawą wszystkich dalszych działań w związku. TKK Przyjęła koncepcję budowy społeczeństwa podziemnego, Jednakże Zdaniem RKW Koncepcja ta nie przyjęła się, w obecnej sytuacji praktyczne szanse na jej realizację są niewielkie. Po nieudanym strajku i manifestacjach 11 listopada po odmowie ogłoszenia amnestii dla więźniów robotniczych i ” zawieszeniu „stanu wojennego, nie niezwykle pilna Stała się potrzeba przedstawienia programu zdolnego pociągnąć za sobą znaczną część „S”. Z przyczyn czysto technicznych nie jest możliwa demokratyczna procedura ustalenia programu., wobec czego program musi być zaproponowany przez osobę lub grupy osób cieszące się uznaniem autorytetem społecznym.
IV. Niniejszy dokument stanowi próbę przedstawienia programu dla regionu oczekujemy podjęcia takiej próby w skali kraju gdyż brak jasno określonych celów i metod działania zagraża powolnym zamarciem spontanicznie dotychczas rozwijającego się ruchu oporu i pogrążając ego się społeczeństwa w marazmie.
V. Dalekosiężnym celem ruchu jest Normalizacja uchwał IKZD NSZZ „S” O budowie samorządnej Rzeczpospolitej. Cel ten w świetle dostępnych nam informacji nie ma szans realizacji wydającej się w przyszłości trzeba by pomyślnego oporu wydarzeń by w najbliższych kilku latach w naszym kraju nastała jakaś znacząca zmiana polityczna przecież nawet przy szansie takiej zmiany nakazuje przygotować się na gorszą ewentualność.
-2-
Walczymy o to, byśmy mogli jawnie i legalnie wpływać na losy naszego kraju. Być może nam to jeszcze nie będzie dane, ale pracujemy dla naszych dzieci i wnuków. Nikt nas z tego obowiązku przed sobą zwolnić nie może.
VI. W najbliższej perspektywie przed sobą realizację całego szeregu celów cząstkowych. Chodzi o udzielenie, rozszerzenie wszystkich zdobyczy okresu posierpniowego w zakresie świadomości społecznej niezależna informacja, oświatę, budowę automatycznych więzi społecznych, Samopomoc społeczną, umiejętność organizowania się i wywierania nacisku na władzę, świadomość własnej siły ale i ograniczeń, znajomość zasad demokracji, a także umiejętność gospodarowania.
VII. Oceniając sytuację prawną stwierdzić należy, że możliwość prowadzenia niezależnej działalności społecznej metodami legalnymi są minimalne. Cała działalność organizacji Typu kadrowego hierarchiczne przyporządkowano jej z jednolitym kierownictwem w skali kraju takie są również odczucia społeczne. Zdajemy sobie sprawę z ograniczeń takiego rozwiązania, jednakże warunkach infiltracji wszystkich dziedzin życia społecznego i surowych represji karnych utrzymanie masowej organizacji w demokratycznych strukturach jest po prostu niemożliwe.
VIII. Zamierzamy zwrócić się do TKK, po przekonsultowaniu niniejszej propozycji, ze stanowiskiem Regionu doradzający m się zorganizowania na bazie działających dotychczas w kraju grup podziemnych, scentralizowanej organizacji kadrowej która mogłaby stać się w skali kraju podstawą wszelkiego typu samoorganizacji społeczeństwa prowadzenie akcji protestacyjnych a również mogłaby podjąć działania organizatorskie zmierzające w bliższej lub dalszej przyszłości do przejęcia władzy w kraju. Uważamy bowiem przed że należy już zaniechać wszelkich dyskusji na temat ugody narodowej i porozumienia kompromisu itp., A dążyć do realizacji własnych celów porozumienie może być wynikiem konsekwencji realizowaniu określonych celów, nie można go
jednak z góry zakładać.
IX. Dotychczasowa działalność „S” w Regionie oparta jest na tajnych strukturach. Wymagają tego względy bezpieczeństwa. Względy sprawności działania przemawiające za hierarchicznym podporządkowaniem i dyscyplinom typu wojskowego. W obecnej sytuacji niemożliwe jest organizowanie wyborów, ani też demokratyczne odwołanie osób które nie sprawdziły się lub zawiodły zaufanie. Działania w Regionie instrukcja związkowa RKW i Komisja zakładowa powstały samo porządnie i mimo tajności cieszą się zaufaniem ludności. Palącym problemem staje się jednak sprawa doboru członków, powołania nowych komisji. Jedyne rozwiązanie widzimy w udzieleniu RKW mandaty społecznego zaufania do powołania i odwoływania przewodniczących w zakładach pracy. Upoważnionej z kolei do ustalenia składu osobowego komisji zakładowych uważamy że komisje powstać powinny w każdym zakładzie, nawet w najmniejszym jako przewaga dla rządowych związków.
X. I KZD NSZZ,S” Określiła „Solidarność jako ruch społeczny obecna sytuacja sprawia przed nami jeszcze szersze zadania i siłą rzeczy musimy głównych nurtów naszej działalności winna być jednak w dalszym ciągu działalność związkowa w każdym zakładzie możliwa jest walka legalnym metodami, To zapewnienie odpowiednich warunków bhp warunków socjalnych, przestrzegania prawa pracy. Są to drobne cele, jednakże istotne gdyż dają od razu dostrzegalne efekty. Równocześnie uczą załogi organizowania się do załadowania własnych spraw, wyłaniają ludzi aktywnych i odważnych, uczą solidarności w chwili obecnej nie widzimy zbyt Wielkiej możliwości walki o płace jednak że i o tych sprawach należy pamiętać. Komisja zakładowe powinny dbać o upośledzone finansowo grupy zawodowej.
XI. Organem RKW jest pismo” Feniks” ukazujące Się regularnie od czerwca 1982 r. w cyklu tygodniowym. Uważamy, iż bezwzględną na dalsze losy „S” w Regionie musi pozostać niezależne pismo.
XII. Faktu likwidacji „Solidarności” przez dyspozycyjny „Sejm „nie uznajemy, gdyż jest on
-3-
sprzeczny z zawartyrni przez PRL umowami między narodowymi oraz umową gdańską zawartą między społeczeństwem a władzą, a przez ten sam Sejm uroczyście potwierdzoną. Podpisując deklarację „solidarności „każdy z nas dobrowolnie przyjął na siebie wynikające z tego obowiązki. Przede wszystkim obowiązek obrony związku. Obowiązek ten to nie tylko aktywny udział w jego pracach, ale również różne formy jego wspomagania. Podstawową formą wspomagania jest. systematyczne płacenie składek jest to wymagane minimum fundusze te przede wszystkim przeznaczone są na pomoc dla tych, którzy ponieśli konsekwencje walczące o nasze wspólne prawa. Dziś nie możemy o nich zapomnieć pozostałej części fundusze przeznaczone są na bieżące koszty działalności, a są one znacznie wyższe niż każdej zwykłej jawnej działalności. Palącą potrzebą jest zgromadzenie funduszy rezerwowego poza odprowadzeniem składek oczekujących również od członków „S” innej pomocy materialnej, jak: papier matryce, kartki żywnościowe przez farby i inny sprzęt potrzebny do działalności poligraficznej.
XIII. RKW, Komisje Zakładowe I grupy środowiskowe w innych ośrodkach województwa a także pracownicy kolportażu, redakcji i drukarni, stanowić będą tajną kadrową grupę „S”. Jej cele to wychodzenie z inicjatywami, zbieranie i Rozpowszechnianie informacji / prasa i radio/, Koordynacja działań jawnych, działalność oświatowa. Winno to znaleźć odbicie w jawnych działaniach członków od udziału w manifestacjach i strajków poczynając, a kończąc na rygorystycznym egzekwowaniu od władz państwowych obowiązującego prawa. Z niepokojem obserwujemy rezygnację z tego co możemy legalnie od władz egzekwować. Obowiązkiem każdego członka jest dochodzenie swojego prawa. Obowiązkiem jest też udzielenie pomocy osobie nie zorientowanej. Oczekujemy zwłaszcza takiej pomocy od prawników.
XIV. Front walki i przyszły kształt polski powinien przebiegać przez każdą organizację. Bojkotujemy rządowe związki ale nie powinniśmy odrzucać działalności w ramach istniejących organizacji. Nie pozwalajmy by każda dziedzina życia opanowana była przez partyjną nomenklaturę- my już naprawdę nic do stracenia nie mamy a zyskać możemy wiele szczególnie istotnym zagadnieniem, jest praca samorządów pracowniczych. W warunkach gospodarki rynkowej możliwości działania samorządów będą ograniczone. Równocześnie przepisy pozwalają na związanie samorządu, o ile będzie on nieprawomyšine i rozpisania nowych wyborów. RKW uważa bowiem że obowiązkiem naszym jest ratowanie gospodarki przed całkowitą ruiną mimo że kto inny do niej doprowadził. Nawet w obecnych warunkach możemy się uczyć dobrze gospodarować a to na pewno kiedyś zaowocuje.
XV. „Solidarność od początku swojego powstania wspierała wszystkie środowiska i grupy społeczne walce o prawo do stworzenia własnych organizacji do samodzielności, do obrony swoich interesów. Na tym polega istota solidarności. I dzisiaj chcemy wspomagać w miarę reprezentować inne grupy społeczne a zwłaszcza rolników, rzemieślników, młodzież, rolnictwo indywidualne i rzemiosło są jednymi gałęziami gospodarki, gdzie obowiązywał rachunek ekonomiczny. Uważamy że pierwszym efektem reformy winno stać się zrównanie tych gałęzi pod względem praw z gospodarką uspołecznioną.
XVI. Najsilniejszą bronią związków zawodowych był Strajk, jest tak i dzisiaj. Ponownego przeanalizowania wymaga jednak stosowanie jego. RKW uważa, obecnie nie ma już miejsca na strajki ostrzegawcze pozwalają one wyłapać przed strajkiem właściwym aktualnych przywódców nie załatwiają nic. Poza tym Strajk nie może być zawiadamiany długo naprzód, pozwala to bowiem na pełną mobilizację władzy aktualne strajki przyszłości winny być w skali kraju przygotowane w sposób tajny. W godnym momencie Strajk powinien być ogłoszony i wprowadzony od razu w życie.
4.
Działanie takie jednak wymaga żmudnych przygotowań i zdyscyplinowanej organizacji podporządkowanej jednemu ośrodkowi dyspozycyjne mu w kraju. RKW w podejmie działania przygotowujące do ewentualnego strajku na terenie Regionu. Uważamy jednak prze że strajki proklamowany powinien być jedynie w sprawach, w których rzeczywiście można coś wygrać. Strajk nie może być ogłoszony pod hasłem: „wszystko, albo strajkujemy do upadłego”, gdyż Strajk nie jest właściwą formą generalnej rozrywki z władzą przede wszystkim dlatego, że nie paralizuje ośrodków władzy. W obecnej sytuacji strajk może być ogłoszony w takich sprawach, gdzie według rozsądnych przewidywań, władzy bardziej będzie się opłacało ustąpić niż zastosować siłę. Skala żądań będzie mogła zwiększyć się wraz z wymachiwaniem aparatu terroru co już pozwoli następuje i wraz z rozkładem moralnym władzy co prędzej czy później nastąpi.
XVIII. RKW Organizować będzie różne formy manifestacji, mające jednak na względzie bezpieczeństwo ich uczestników. Do wykorzystania jest szereg bezpiecznych form, od udziału w nabożeństwach do zbiorowych petycji. Nie rezygnujemy również z organizowania pokojowych manifestacji ulicznych, jednak uważamy, że decyzje tej sprawie wydawane winny być na szczeblu krajowym. Manifestacje uliczne organizowane być muszą, dla zwiększenia bezpieczeństwa, równocześnie w całym kraju. Stałą formą manifestacji naszych poglądów będą akcje użytkowe plakatowe i malowanie haseł na murach.
XIX. Generalna rozgrywka z władzą może mieć miejsce tylko w sprzyjającej sytuacji politycznej i przy aktywnej współpracy przy najmie części wojska i milicji. Uważamy że sam strajk choćby udany spraw nie załatwi, a na tworzenie organizacji zbiorowych warunkach obozu sowieckiego nie mamy praktycznie żadnych szans. Z tego względu uważamy za celowe nawiązywanie jak najszerszych kontaktów z wojskiem i milicją. Potrzebna jest praca oświatowa i organizacyjna z wojskiem i w miarę możliwości działania takie będziemy podejmować.
XX. Pierwszym poważnym sprawdzianem do którego musimy się przygotować będą wybory do Sejmu i Rad Narodowych. Przygotowania prowadzić będziemy w kierunku całkowitego bojkotu wyborów, chyba że zaszła by możliwość uiszczenia własnych kandydatów na listach wyborczych. XXI. Przez cały czas wszystkich nas obowiązuje hasło „nie bój się mów prawdę”. Ruch
„Solidarność „był również ruchem odnowy moralnej nas samych uczył nas żyć w prawdzie, uczył aktywności, poświęcenia dla dobra publicznego, uczył wolności. W warunkach Wprowadzonych przez-stan wojenny hasło ednowy moralnej jest jeszcze aktualniejsze los kraju + przyszłych pokoleń- na zależy od nas. Nie poddajemy się apatii każdy z nas może coś zrobić i powinien wbrew wszystkiemu.
Zbigniew Bełz
Za RKW NSZZ „Solidarność” Region Gorzów Wlkp.
Pełny tekst powyższego Programu ukazał się w „Feniksie” Nr 4/31 dnia 19.01.1983/ jest na połowę dłuższy od przedstawionego tu skrótu lecz zawiera identyczne tezy/.
DZIĘKUJEMY:
Zdrowie 2200, Okoń 1200, Chemik 300, Sobótka -4500, Maja 1000, Kruki –
2000, Woda 3450, Pajace -3900, Lilijki-7000, Pierwiesniki 5000, „Wydruk z komputera” Stph – 1100, Pan 2500, Groch – 1500, Leon 1000
Numer zamknięto 8.02.1983 r. Wydaje Agencja Informacyjna Solidarności Walczącej
Przeczytaj, podaj dalej – od Ciebie zależy los wolnego słowa.