Nakład 15 tys. egz. stron 4 Cena 5 zł
PISMO ORGANIZACJI SOLIDARNOŚĆ WALCZĄCA Nr 8/38, 20 luty 83
W poprzednim numerze przygotowaliśmy projekt programu „Solidarność Region Gorzów Wielkopolski. Tu, zgodnie zapowiedzią przedrukujemy z naszymi skrótami /ok. 15% objętości/ Oświadczenie programowe TKK. Wkrótce zamieścimy nasze oświadczenie tych tekstów. Czytelników prosimy o zgłaszanie uwag /za pośrednictwem kolportażu/ na temat obu programów a także na temat drukowanych przez nas „Deklaracji Solidarności ” i „Manifestu Solidarności „. Redakcja
OŚWIADCZENIE PROGRAMOWE TYMCZASOWEJ KOMISJI KOORDYNACYJNEJ NSZZ „SOLIDARNOŚCI”/ Skrót redakcji „SW” bez uszczerbku dla treści/.
„SOLIDARNOŚĆ DZIŚ”
Celem władzy jest zdławienie demokratycznych dążeń rozbicie społecznej solidarności i
zaprowadzenie rządów opartych na przymusie W stopniu nie znanym w Polsce od czasów
stalinowskich. Powstaje totalitarna dyktatura Zasadą jej rządów stało się strzelanie do bezbronnych robotników, więzienie działaczy NSZZ „Solidarność”. Dyktatura ta sankcjonuje system terroru zaprowadzając ustawodawstwo sprzeczne z międzynarodowymi konwencjami i zobowiązaniami przyjętymi przez PRL. Bezprawie stało się prawem demokratyczne reformy zmierzające do uzdrowienia systemów społecznych i gospodarczych są dla obecnego systemu śmiertelnym zagrożeniem rządząc przy pomocy strachu władza sama skazana jest na strach przed wybuchem społecznej nienawiści. Dziś nasza gotowość do ustępstw uznana zostaje jedynie za objaw słabości i przyczyni się do utrwalania represyjnego systemu krok społeczeństwo nie ma wyboru jedyna droga to opór, walka z dyktaturą. Celem naszej walki pozostaje realizacja programu | Krajowego Zjazdu delegatów NSZZ „Solidarność” przeciw programu budowy
Samorządnej Rzeczypospolitej:
– w której władza Byłaby poddana kontroli społecznej: w zakładzie pracy poprzez samorząd pracowniczy: w gminie, mieście i województwie poprzez samorząd terytorialny w kraju poprzez demokratycznie wybrany Sejm,
– w której strażnikiem praworządności byłyby niezawisłe sądy,
– w której środki produkcji stałyby się rzeczywistą własnością społeczną zapewniającą załogą
zakładów pracy faktyczny udział w podziale wypracowanego dochodu, – w której kultura, oświata i środki masowego przekazu służyłyby społeczeństwu.
Program ten zakłada, że z jednej strony Naprawa Rzeczpospolitej wymaga także głębokich reform życia społecznego, gospodarczego i politycznego, a z drugiej zaś, że położenie geopolityczne polski sprawia, iż regiony te przeprowadzone muszą być stopniowo prze lecz naruszenia zasadniczej równowagi sił w Europie.
-2-
Wizja samorządnej Rzeczpospolitej nie jest sprzeczna z ideą socjalizmu a jej realizacja nie musi się kłócić z istniejącym ładem międzynarodowym sojusze zawarte przez Polskę nie mogą przesądzać istnienia rządów dyktatorskich, powszechnie znienawidzonych nie dających krajowi żadnych perspektyw rozwoju. Stanowi to bowiem stałe zagrożenie dla pokoju w Europie.
Realizacja programu wymaga stworzenia sytuacji, w której władza zmuszona jest do szukania kompromisu ze społeczeństwem wtedy dopiero będzie możliwe zapoczątkowanie procesu reform i zapewnienie warunków jawnego działania niezależnych związków zawodowych, organizacja i stowarzyszeń reprezentujących społeczne interesy. Dziś społeczny opór i walkę z dyktaturą wyznaczają następujące płaszczyzny działań:
– front odnowy.
– walka ekonomiczna,
– walka o niezależną świadomość społeczną,
– przygotowanie do strajku generalnego.
Podjęcie ich to zadanie samo organizując tego się społeczeństwa naszym głównym orężem w tej
walce jest SPOŁECZNA SOLIDARNOŚĆ. Dzięki niej zwyciężyliśmy w sierpniu 80 i przetrwaliśmy
represje stanu wojennego. Rodziła się ona w obozach internowanych i więzieniach, w zakładach pracy i kościołach, w codziennej działalności ogniw naszego ruchu i podczas masowych demonstracji. Naszą siłą była i jest świadomość że jesteśmy razem każdy z nas jest obrońcą i obrony potrzebuje. Dlatego nikt represjonowany więzień, pobity, pozbawiony pracy nie może pozostać bez opieki i pomocy. Jest to moralny obowiązek każdego z nas.
Front odnowy
Odmowa uczestnictwa w kłamstwie, bezprawiu i przemocy to codzienne formy walki z dyktaturą przeciwna nek dostępne każdemu z nas. Stosując powszechny bojkot tworzonych przez władzę fasadowych związków zawodowych odnieśliśmy wspólne polityczne zwycięstwo bojkot ten stał się referendum, które wskazuje po dzień, że społeczeństwo odrzuca istniejące formy przymusu i terroru świadczy on również o tym że „Solidarność trwa i odzyska swe prawa. Przyjęta w czasie stanu wojennego zasada bojkotu organizacji instytucji i stowarzyszeń, które:
– manifestują poparcie dla obecnego systemu dyktatury,
współuczestniczą w represjach, –
– są na miasteczkami zdelegalizowanych organizacji społecznych,
– imitują życie społeczno – polityczne/partie KON, PRON, FJN, itp./.
winno stać się trwałym elementem naszego życia. Nie będziemy uczestniczyć w organizowanych przez władzę masówkach, oficjalnych demonstracjach i uroczystościach. Będziemy przedstawiać się w wykorzystaniu mas w budowie fikcji społecznego mandatu dia systemu obecnej dyktatury niech władza ta pozostanie w politycznej próżni nie będziemy godzić się na udział w farsie wyborów do Sejmu czy Rad Narodowych. Zasadę bojkotu powinniśmy egzekwować selektywnie. Można i należy korzystać z możliwości prowadzenia niezależnych działalności w tym instytucjach oficjalnych których celem jest zaspokojenie autentycznych potrzeb społecznych zważać jednak trzeba, by działalność ta nie służyła uwiarygodnienie niu kłamstwa i wspieraniu dyktatury. Tworzyć należy środowiskowe kodeksy postępowania w których selektywny bojkot łączyć się będzie ze wskazaniem godnych i uczciwych sfer społecznej i zawodowej aktywności. Front odnowy to także front walki aktywnej. Władza będzie go zapewne przełamywał przy pomocy szantażu i przekupstwa. Naszym zadaniem jest wspólnie temu przeciwdziałać. Stałe zbieranie składek członkowskich, tworzenie komitetów społecznych pomocy, domaganie się istnienia niezależnych od fasadowych związków kas zapomogowo – pożyczkowych i funduszu wczasów pracowniczych to także formy obrony przed przekupstwem.
Walka ekonomiczna
Po 38 latach istnienia PRL Społeczeństwo polskie doprowadzone zostało na skraj nędzy. Z racjonalną żywnością pozbawieni lekarstw i odzieży zepchnięci zostaliśmy do roli bankruta – 30 mld zadłużenia ciążyć będzie na nas przez wiele lat. Niszczeje olbrzymie bogactwo narodowe
-3-
w niewykorzystanych fabrykach i przerwanych inwestycjach. Rośnie technologii zacofanie. Sposób wykorzystania polskiego potencjału gospodarczego nabiera cech kolonialnej eksploatacji. Rabunkowa gospodarka w górnictwie przyniosła dziesiątki śmiertelnych ofiar pozbawiona środków rolnictwo nie jest zdolny wyżywić narodu. Dewastacja środowiska naturalnego zagrożona jest biologicznym podstawą.
Dyktatura systemu wojennego zrealizowała tylko program olbrzymich podwyżek cen program oderwany od pozostałych mechanizmów rynkowych i Organizacyjnych po roku doprowadził do drastycznej, bo ponad 36% obniżki stopy życiowej już dzisiaj trzecia część rodzin pracowniczych żyje na granicy nędzy jednocześnie na społeczeństwo przerzucano ciężar utrzymania gigantycznie rozbudowanego aparatu przemocy: setek tysięcy funkcjonariuszy SB, MO, ZOMO, wojska i partii terrorem utrzymujących kraj w posłuszeństwie. Zapewniano już następne podwyżki cen zagrożona przekroczeniem biologicznego minimum.
Stan wojenny i jego ustawodawstwo przekreślają szansę wyjścia z kryzysu. Drastycznie ograniczone prawa pracownicze stworzyły warunki Pracy pół niewolniczej z przymusem pracy, administracyjnym przywiązaniem do Miejsca pracy, groźbą pozbawienia pracy z przyczyn politycznych. W tych warunkach rządowa reforma gospodarcza staje się fikcją. Samorząd nie może być zdolny do wypełnienia swych obowiązków.
Nie możemy brać odpowiedzialności za stan gospodarki. Musimy jednak dbać o utrzymanie jej na poziomie zapewniający najkorzystniejsze warunki dla jej przyszłej odbudowy. Nie wolno Nam godzić się na dalszą obniżkę poziomu życia. Wymaga się obrony podstawowych interesów społecznych i praw pracowniczych najważniejszą staje się dziś walka o byt. Toczyć się ona będzie wy w każdym zakładzie pracy i w każdym gospodarstwie rolnym. Poprzemy każdą inicjatywę organizującą rolników dla obrony ich praw.
W zakładzie pracy walkę tę prowadzić będziemy przy użyciu wszelkich możliwych form nacisku, w tym:
wykorzystując obowiązujące przepisy prawne aby wykorzystać przestrzenie kodeksu pracy, prawidłowości zatrudnienia i płacy, przepisów BHP, norm technologicznych, warunków socjalnych itp. Podając do publicznej wiadomości zatajone przez dyrekcję błędne decyzje, niepopularne zarządzenia, przypadki marnotrastwa, niekompetencji i represji,
organizując zbiorowe protesty, petycje, odmowy pracy w nadgodzinach, bojkot zarządzeń organizujących pracownicze uprawnienia czy tworzących wewnątrzgrupowe oddziały. Najsilniejszą, najskuteczniejszą formą zbiorowego protestu jest Strajk ekonomiczny,
– wykorzystując samorząd pracowniczy tam, gdzie istnieje możliwość utworzenia go tak by służył ochronie warunków bytu załodze i obronie przed represjami. Odebranie samorządowi możliwości działania w tym zakresie jest sygnałem dla członków rady pracowniczej do rezygnacji z mandatów i zwrócenia się do bojkotu samorządu.
O niezależną świadomość społeczną
Solidarność powstała z powszechnego protestu, ze wspólnej walki i pracy różnych środowisk społecznych. Budując ją przezwyciężyliśmy podziały które, otworzyła władza. Trwałość Współpracy środowisk robotniczych chłopskich i inteligenckich jest gwarancją zwycięstwa. Umocniliśmy ją po sierpniu 80, od 13.XII.81 r. Stanowi na bazę rasowego oporu z narażeniem jakie w sferze świadomości społecznej politycznej, edukacji i kultury narodowej społecznej moralności i postaw obywatelskich niesie totalitarna władza zapobiec może społeczeństwo myśląc politycznie, znające ze swą historię, ceniące autentyczną kulturę, nie podatne na manipulacje ideologiczne. Dlatego głównym zadaniem dziś jest krzewienie myśli niezależnej przełamywanie państwowego monopolu na słowo pisane i mówione,
-4-
na informację i oświatę i kulturę i badania naukowe, na refleksję polityczną i społeczną. Wesprzemy każdą niezależną inicjatywę, będziemy tworzyć fundację społeczne i stypendia pozwalające na uniezależnienie się od dyktatury. Przez podejmowanie inicjatyw Sanok kształcenie owych, rozbudowę sieci biuletynów związkowych, biblioteki i wydawnictw niezależnych dążyć należy do pobudzenia refleksji społecznej w środowisku robotniczym i upowszechnienia jego sądu w, opinii i interpretacji.
Niezależne instytucje inicjatywy, takie jak rynek wydawniczy i artystyczny, prasa i radio, oświata niezależna, są naszym wspólnym dobrem. Należy je wspomagać i ochraniać. Istnieje i rozwój tego nurtu daje niezależność społeczeństwu, przygotowuje je do życia w demokratycznej i samorządnej Rzeczpospolitej.
Przygotowanie do strajku generalnego
Strajk generalny to najsilniejszy środek naszej walki. Masowe uczestnictwo w postulowanych dotąd działaniach jest ważnym elementem jego przygotowań. Powodzenie strajku zależy od wielu czynników, z których podstawowymi są:
– stopień Samoorganizacji i determinacji społecznej,
– powszechna świadomość i akceptacja celów,
– polityczna sytuacja międzynarodowa.
Te same czynniki wpływające na stopień gotowości dyktatury do spacyfikowania strajkujących załóg dotychczas władza gotowa polityczna na użycie wszystkich środków w walce ze społeczeństwem znajdowała dość by Strajk złamać. Utrzymanie przez nią takiego stopnia gotowości nie może trwać długo wiąże się bowiem z wielkimi kosztami politycznymi i społecznymi. Nadchodzi czas gdy broń strajkowa staje się znów realnym środkiem walki, gdy decyzja użycia siły przeciwko strajkującym robotnikom nieść będzie wielkie zagrożenie nie dla istnienia dyktatury perspektywa strajku generalnego który jest nieuchronny według naszej oceny nie przekreśla programu ewolucyjnych przemian systemu wskazuje tylko sposób i załamania obecnej dyktatury i utworzenia warunków wyjścia na drogę demokratycznych reform. W trakcie przygotowań do strajku generalnego musimy sformułować i uzgodnić społeczny program minimum zespół postulatów strajkowych, które z jednej strony gwarantowałyby dalszy proces przebiegu reform, z drugiej zaś uwzględniły ograniczenia wynikające z wewnętrznych i międzynarodowych realiów politycznych.
Dyskusje programowe prowadzone były w różnych środowiskach i na łamach niezależnej prasy. Ze swojej strony TKK i władze regionalne inicjował y pracę grup programowych. Ich toku wykrystalizowała się koncepcja Społeczeństwa Niezależnego. Wykluczała ona główne kierunki działania przedstawiliśmy je w założeniach programów „społeczeństwo podziemne „/lipiec 82/ rraz w oświadczeniach TKK dotyczących bieżącej walki. Program „Solidarność Dziś” Przyczynił się do utrwalenia już ukształtowanego społecznego frontu samoobrony, frontu oporu i walki w dyktaturą o wartości najprostsze i podstawowe w życiu człowieka, społeczności, narodu- o prawo do prawdy, godności nadziei. Cele te skupiają wszystkich ludzi dobrej woli niezależnie od wyznawanych poglądów politycznych i ideologicznych, wszystkie demokratyczne siły narodu. Pluralizm i otwartość to cechy „Solidarności”, ruchu zgromadzonego w sierpniu 80. Pragniemy tworzyć płaszczyzny porozumienia i współdziałania w każdym komu bliskie są cele naszego ruchu za wszystkimi nurtami społecznej aktywności, które przyjmują za swój ideał wolną i demokratyczną Polskę.
27 stycznia 1983 г.
Tymczasowa komisja koordynacyjna NSZZ „Solidarność”
Zbigniew Bujak/r. Mazowsze /. Wł. Hardek/ r. Małopolska/ B. Lic/ r. Gdańsk/ Piotr Pinior/ r. Din, Śląsk/, E. Szumiejko/ czł. Prez. KK/.
/Pełny tekst powyższego oświadczenia ukazał się w „Z Dnia na Dzień” nr.5/264, 3-10 || 1983 г./
Numer zamknięto 15 111983 r Wydaje Agencja Informacyjna Solidarności Walczącej