Z żalem zawiadamiamy, że w dniu 21 stycznia zmarł nasz kolega śp. Ryszard Kożuch. Pogrzeb odbędzie się w sobotę 27 stycznia na cmentarzu Osobowickim i rozpocznie się o godz. 13:10 mszą św. w kaplicy.

Kilka słów od Zosi Maciejewskiej:

Ryszard Kożuch urodził się 17 lipca 1936 r. w Józefówce na Ukrainie. Podczas wojny wywieziony na wschód z matką i 3-ką rodzeństwa. Po wojnie we Wrocławiu ukończył architekturę na Politechnice. Pracował w Miastoprojekcie. W latach Solidarności i stanu wojennego współpracował z SW, w mojej grupie. Kolportował książki i bibułę, przechowywał duże ilości papieru. Aresztowany w maju 1984 r. przesiedział do lipcowej amnestii. Po wyjściu wznowił działalność. Rozwoził z Ewą Pielachą książki wydawane przez SW do miejsca odbioru przez kolporterów. Bardzo solidny i uczciwy.

Biogram Ryszarda: http://ludzie.fundacja-pih.pl/index.php/product/kozuch-ryszard/

Wspomnienie na dawnych stronach SW: https://old.sw.org.pl/relacje/kozuch.html

Wiersz Czesława Szablowskiego:

ANIOŁY ŻYCIA  Rysiu Kożuch

Nie na cmentarzach nie w grobach zakopani,
Lecz w naszej pamięci i w sercu pochowani.
Jeśli chcesz rozmawiać, smutno Ci w tej chwili,
Oni choć odeszli lecz nie zostawili.
Możemy rozmawiać jak było za życia,
O co chciałaś spytać nie masz do ukrycia.
Bo rozmowa zawsze będzie taka sama,
Wiesz co by powiedział Rysiu  albo mama.
Mówiłeś sekrety, bratu albo siostrze,
Dziś możesz powiedzieć i też do Nich dotrze.
Możesz wziąć za rękę, córkę albo syna i przyjaciół swoich
Bo łączy tęsknota bo łączy rodzina.
Zmieniło się dużo gdy brakło Twych bliskich,
Może tak niedawno, widziałeś Ich Wszystkich. 
A Oni przy Tobie cały czas czuwają, 
Tak jak Ty Ich kochasz, Oni Cię kochają. 
Anioły Nam znane - Anioły po śmierci, 
Może właśnie dla Nas, odeszli tam pierwsi. 
By się opiekować i czuwać nad Nami, 
Żeby Nam powiedzieć - Nie Jesteście Sami.

Czuwaj nad Nami Rysiu. Wspieraj Polskę ojczyznę Naszą.
Jesteś już w Nowej Niebiańskiej Krainie . Tu spotkasz się z Naszymi Świętymi
Uproście Najwyższego > Ojczyznę wolną racz nam zwrócić Panie 😥

Pogrążeni w smutku przyjaciele.